سورم طلائی بومی رودخانه ی آمازون است. این ماهی بر خلاف سایر سیچلایدها موجودی صلح جو است. سورم طلائی دارای بدنی زرد رنگ و رنگ نارنجی بر روی باله ها است.

آکواریومی با حداقل حجم 55 گالن برای نگهداری یک جفت از این ماهی مورد نیاز است. استفاده از شن نرم در کف آکواریوم و قرار دادن فضاهای محدودی برای پنهان شدن، محیطی طبیعی را برای این ماهی مهیا می سازد. گیاه در آکواریوم این ماهی خیلی دوامی ندارد. چرا که این ماهی علاقه ی زیادی به خوردن برگ گیاهان نشان می دهد و آن ها را از بین می برد. دمای 22 تا 29 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.0 تا 7.5 برای این ماهی مناسب است.

تکثیر ماهی سورم کار چندان دشواری نیست. پس از این که ماهی نر جفت خود را پیدا کند هر دو ماهی به دنبال محلی صاف مانند یک تخته سنگ برای تخمریزی می گردند. ماهی ماده در هر مرتبه تخمریزی در حدود 200 تا 800 عدد تخم تولید می کند. لاروها پس از 3 تا 5 روز از تخم خارج می شوند و در این زمان توسط والدین به درون حفره ای درون سنگ های کف آکواریوم انتقال می یابند. لاروها پس از یک هفته قادر به شنا کردن و پذیرش غذاهای ریز مانند نوزاد میگوی آب شور هستند. والدین ممکن است در اولین تجربه ی تخمریزی خود لاروها را از بین ببرند. اما در مراحل بعدی با موفقیت از نوزادان مراقبت خواهند نمود.

سورم طلائی در کل از دسته سیچلایدهای صلح جو است و تنها در زمان جفتگیری و تولید مثل مقداری پرخاشگر می شود. نگهداری این ماهی با ماهی مختلف امکان پذیر است. اما توصیه می شود که از این ماهی در کنار سایر سیچلایدهای آمریکایی که از نظر اندازه یکسان

هستند نگهداری شود.

سورم طلائی در طبیعت از انواع غذاهای گیاهی و پروتئینی تغذیه می کند. غذاهای گیاهی مانند کاهو، کدو سبز و خیار و غذاهای پروتئینی مانند میگوی آب شور، کرم خونی منجمد و کرم خاکی مورد قبول این ماهی هستند و می توان آن را با چنین

غذاهای

تغذیه نمود.

کتفیش خاردار

کتفیش خاردار با نام کتفیش خرگوشی نیز شناخته می شود و در بازار با نام کت خاردار معرفی می گردد. این ماهی دارای سبیلک

های بسیار بلندی است که از آن ها برای جستجوی غذا در میان سنگ ها استفاده می کند. زیستگاه کت خاردار آب های زئیر و کامرون است. این ماهی دارای بدنی روشن است که با نقطه های سیاه پوشانده شده است.

آکوریومی دارای شن نرم به همراه فضاهایی برای پنهان شدن ماهی و حداقل حجم ۵۰ گالن برای کتفیش خاردار مناسب است. دمای ۲۳.۵ تا ۲۷.۵ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶.۵ تا ۷.۸ برای این ماهی مناسب است. حداکثر اندازه ی این ماهی به ۱۸ سانتی متر می رسد.

کت خاردار مانند سایر گربه ماهیان موجودی همه چیز خوار است و می توان آن را با غذاهایی همچون کرم خونی منجمد و غذاهای خشک بسته بندی تغذیه نمود.

کت خاردار رفتار نیمه پرخاشگرایانه ای دارد و نگهداری آن با ماهی های پرخاشگر و نیمه پرخاشگر توصیه می شود. این ماهی با ماهی هایی همچون اسکار، سورم، پنکوسی، انواع سیچلاید های آفریقایی و پرت سازگاری دارد.

سرماری گلدن کبرا

سرماری گلدن کبرا بومی آب های کشور هند است. اما امروزه در سراسر جهان تکثیر می شود. رنگبندی زیبای این ماهی آن را به یک ماهی محبوب تبدیل کرده است.این ماهی موجودی بسیار پرخاشگر و پرخور است. سرماری می تواند در یک روز تا نصف وزن خود غذا مصرف کند. همین رفتار باعث شده است که این جانور لقب ماهی هیولا را در بین سایر ماهیان داشته باشد.  

ماهی سرماری دارای لابیرنت است که این ویژگی به آن امکان تنفس مستقیم و جذب اکسیژن از هوا را می دهد. سرماری توانایی زنده ماندن در شرایط سخت تنفسی را دارد. برای مثال در شرایطی که یک آبگیر رو به خشک شدن باشد این جانور می تواند مدتی در خشکی حرکت کرده و مکانی جدید را برای زندگی پیدا کند. دسترسی این ماهی به سطح آب در آکواریوم و همچنین وجود درپوش برای آکواریوم دو امر ضروری برای نگهداری سرماری در آکواریوم است.

فراهم کردن آکواریومی همراه با گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن ماهی فضایی طبیعی را برای این ماهی به وجود می آورد. دمای ۲۰ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶.۰ تا ۷.۵ برای این ماهی مناسب است. سرماری گلدن کبرا تا ۴۰ سانتی متر رشد می کند.

سرماری علاقه ی زیادی به خوردن غذاهای زنده نشان می دهد. اما با توجه به پر اشتها بودن این ماهی و به صرفه نبودن استفاده از غذای زنده، می توان این ماهی را به مصرف سایر غذاهای ماهیان آکواریومی عادت داد. آکواریوم این ماهی نیاز به سیستم تصفیه ی آب قوی دارد. همچنین تعویض ۵۰ درصدی آب آکواریوم به طور هفتگی توصیه

می شود.

ماهی داتنوید

ماهی داتنوید بومی مناطق جنوبی آسیا است. زادگاه این ماهی بیشتر به تایلند نسبت داده می شود. داتنوید با نام های دیگری مانند ماهی تایگر سیامی، داتنوید تایگر و همچنین داتنوید طلائی نیز شناخته می شود. دلیل محبوبیت این ماهی خط های روی بدن اوست که ظاهر پلنگ مانندی به او می دهد. همچنین فرم بدن غیر معمول او نیز از جمله دلایل محبوبیت این ماهی است.

برای نگهداری داتنوید در آکواریوم های خانگی به آکواریومی بزرگ نیاز است. زیرا این ماهی تا 55 سانتی متر در طبیعت و تا 40 سانتی متر در آکواریوم رشد می کند. آکواریومی با حداقل حجم 180 گالن برای نگهداری این ماهی مناسب است. وجود فضاهای فراوان برای شنا کردن ماهی و جریان ملایم آب در آکواریوم  شرایط مناسبی را برای ماهی داتنوید مهیا می کند. دمای 23.5 تا 28.5 درجه ی سانتی گراد و پی هاش 6.5 تا 7.5 برای این ماهی مناسب است.

ماهی داتنوید موجودی نیمه پرخاشگر است. نگهداری داتنوید با ماهی های کوچک تر از او امری غیر ممکن است. چرا که ماهی های کوچک تر تنها یک غذا برای داتنوید به حساب می آیند. این ماهی  با ماهی های بزرگ همچون پیکاک باس، آروانا، نایف، ماهی سر سوسماری و کت فیش های بزرگ سازگاری دارد. با این حال نگهداری این ماهی با سایر هم نوعان خود در گروه های سه تا شش نفره بهترین انتخاب است. داتنوید از جمله ماهیان رودخانه ای بزرگ است که گاهی عادت های بد طبیعی خود را در آکواریوم نیز انجام می دهد. از جمله این عادت ها بیرون پاشیدن آب از درون آکواریوم است.

رژیم غذایی ماهی داتنوید در طبیعت شامل ماهی های کوچک زنده است. اما در آکواریوم می توان از غذاهای مختلف برای تغذیه ی این ماهی استفاده نمود. غذاهایی مانند کرم خاکی، کرم خونی منجمد، دل گوساله، انواع میگو و حتی غذاهای خشک بسته بندی برای این ماهی مناسب است.

ماهی سرماری قرمز بومی مناطق جنوبی آسیا است. این ماهی با نام سرماری غول پیکر نیز شناخته می شود. چرا که این گونه از ماهیان سرماری تا ۹۵ سانتی متر رشد می کند. این ماهی موجودی بسیار پرخاشگر و پرخور است. سرماری می تواند در یک روز تا نصف وزن خود غذا مصرف کند. همین رفتار باعث شده است که این جانور لقب ماهی هیولا را در بین سایر ماهیان داشته باشد.

ماهی سرماری دارای لابیرنت است که این ویژگی به آن امکان تنفس مستقیم و جذب اکسیژن از هوا را می دهد. سرماری توانایی زنده ماندن در شرایط سخت تنفسی را دارد. برای مثال در شرایطی که یک آبگیر رو به خشک شدن باشد این جانور می تواند مدتی در خشکی حرکت کرده و مکانی جدید را برای زندگی پیدا کند. دسترسی این ماهی به سطح آب در آکواریوم و همچنین وجود درپوش برای آکواریوم دو امر ضروری برای نگهداری سرماری در آکواریوم است.

فراهم کردن آکواریومی همراه با گیاه و فضاهایی برای پنهان شدن ماهی فضایی طبیعی را برای این ماهی به وجود می آورد. دمای ۲۲ تا ۲۸ درجه ی سانتی گراد و پی هاش ۶.۰ تا ۸.۰ برای این ماهی مناسب است.

سرماری علاقه ی زیادی به خوردن غذاهای زنده نشان می دهد. اما با توجه به پر اشتها بودن این ماهی و به صرفه نبودن استفاده از غذای زنده، می توان این ماهی را به مصرف سایر غذاهای ماهیان آکواریومی عادت داد. آکواریوم این ماهی نیاز به سیستم تصفیه ی آب قوی دارد. همچنین تعویض ۵۰ درصدی آب آکواریوم به طور هفتگی توصیه می شود.